ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Ο τερματικός σταθμός που θέλει να φτάσει η κυβερνησάρα μας είναι ο σταθμός «ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΙ»

Το μαχαίρι δεν έχει φτάσει ποτέ στο σταθμό «ΚΟΚΚΑΛΟ», αλλά μάλλον έχει αφίχθη στο σταθμό «ΩΣ ΕΔΩ»

Έχουμε ακούσει πολλά χρόνια πως είναι πολύ δύσκολο να είσαι πρωθυπουργός αλλά τι να κάνουμε, δεν ανάγκασε κανείς κανέναν να κάνει οτιδήποτε.

Η δικαιοσύνη, αντί για τυφλή, είναι τύφλα εδώ και χρόνια. Μεθυσμένη κι αυτή από την εξουσία και τα προνόμια που της χαρίζουν απλόχερα οι πατερούληδες πρωθυπουργοί και μεγαλοπαράγοντες.

"Πάμε κι όπου βγει".Όποιος έχει την παραμικρή αίσθηση του τι είναι ένα τραίνο, είναι σίγουρος ότι ποτέ, μα ποτέ δεν θα το έλεγε αυτό ένας μηχανοδηγός.

ο μήνας όλο και μικραίνει, σε σχέση με την αξία των χρημάτων που κατέχουμε. Από τις 31 μέρες έπεσε στις 24 και τώρα σύμφωνα με την τα τελευταία στοιχεία είναι κάπου στις 18!

Η σημειολογία έχει πολύ μεγάλη πλάκα όταν την αγνοείς. Και την αγνοεί κάποιος είτε από…άγνοια, είτε από αλαζονεία. Κυρίως από καθαρή, ατόφεια, αυθεντική αλαζονεία...

Θεατρινισμός και κουκούλωμα. Αυτό είναι το δίπτυχο της επιτυχίας

Τα συντρίμμια στην Τουρκία και στην Συρία ήταν προμελετημένα. Είναι τα συντρίμμια που πληρώνουμε με αίμα και χρήμα οι δυο σύμμαχες χώρες εδώ και πολλά χρόνια.

Για ποιο λόγο ένας επιστήμονας προσπαθεί να προβλέψει, κάτι που προφανώς κανείς δεν μπορεί να προβλέψει;

Οι νεκροί από τα φυσικά φαινόμενα είναι ξεκάθαρα πολιτικά γεγονότα.

Οι δρόμοι δεν κάνουν παιδιά. Οι άνθρωποι παρατάνε τα παιδιά στο δρόμο.