Οι πολιτικοί αρχηγοί έχουν περάσει πολλές φάσεις στο πέρασμα του χρόνου. Από απροσπέλαστοι πατερούληδες και αρχηγικές φιγούρες πάνω ψηλά στα μπαλκόνια, να εκφωνούν πύρινους λόγους τώρα πέρασαν στη φάση των πολιτικών entertainers.
Είναι περισσότερο διασκεδαστές παρά άνθρωποι που μπορεί κάποιος να πάρεις στα σοβαρά. Ούτε αυτό όμως δεν είναι άξιοι να κάνουν καλά. Ανεβαίνουν σε κάγκελα, μιλάνε με το μικρόφωνο στα χέρια πάνω σε καφάσια μπύρας γυρισμένα ανάποδα, συνήθως σε ένα κοινό κομματικό και μάλιστα περιορισμένο σε κάποιες δεκάδες ανθρώπων.
Τώρα η μόδα της «επικοινωνίας» δηλαδή της διαφήμισης, είναι να βλέπουμε βίντεο με τα εικοσιτετράωρα των υποψηφίων. Τα βίντεο αυτά είναι πραγματικά μνημεία σαχλαμάρας.
Ο βιντεογράφος κρατάει την κάμερα και καταγράφει τον ακάματο υποψήφιο που κατεβαίνει στο πόπολο για χειραψία. Σχεδόν όλη δράση εξελίσσεται μέσα στο υπουργικό, βουλευτικό αυτοκίνητο. Ο ορισμός του φάτε μάτια ψάρια… για την απανταχού πλέμπα. Μετά βγαίνει από το αυτοκίνητο, άλλος του κλείνει την πόρτα και είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τον λαό του. Ήρθε η ώρα του «απλού» πολίτη. Κατά την είσοδο στο μαγαζί, συνήθως ακούγονται άναρθρες κραυγές από κάποιους φανατικούς του υποψηφίου όπως, «έλα μεγγγγγάαααααλεεεεεεεε» και τέτοιες αηδίες.
Μετά θα τον δούμε στο απαραίτητο διάλλειμα του. Η ξεκούραση του πολεμιστή που σαν άλλος υπερήρωας θα νικήσει τις αντιξοότητες και θα σεργιανίσει στα πλατό και στα ραδιόφωνα να «επικοινωνήσει» τις θέσεις του κόμματος, και να μας πει το όραμα του για το μέλλον μας. Κάποτε αυτούς που είχαν οράματα του συνέστησαν ψυχίατρο τώρα τους έχουμε ζαλίγκα, (ζαλίγκα είναι το κουβάλημα στην πλάτη) και τους λέμε και ευχαριστώ…
Το βίντεο θα κλείσει με packshot πλάνο, που λέμε στη διαφήμιση με ένα σλόγκαν του οραματιστή. Εκεί θα βγει ο Παόλο Κοέλιο από μέσα του και με μια φράση τύπου «σκέψου θετικά», ή «μαζί μπορούμε» και άλλες τέτοιες μπαλαφάρες.
Τι καταλάβατε; Τίποτα. Αυτό είναι ο στόχος. Το τίποτα το δικό σας, που είναι το πολύ για αυτούς…