ΣΤΟ ΘΕΟ...

Μια χώρα στην τύχη. Μια χώρα στο έλεος των συμφερόντων και μοναδικό αποκούμπι ο θεός, η προσευχή και η νηστεία. Η φετινή νηστεία θα συνοδευτεί και από την προσφορά στο βωμό της ΔΕΗ και των Βενζινάδικων.

Κάθε που ανοίγει κάποιος ένα λογαριασμό ή περνάει από κάποιο βενζινάδικο, κάνει αυτόματα το σταυρό του και αναφωνεί ανυψώνοντας τα χέρια στον ουρανό, ζητώντας κάποιο οίκτο. Αντί δυστυχώς να τον κάνει να αντιδράσει και απλά να απαιτήσει το αυτονόητο: Ενέργεια, υγεία, παιδεία, εργασία για όλους. Αυτό είναι το σημείο που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή. 

Είναι τόσο αναίσθητοι όσοι έχουν την ευθύνη χάραξης πολιτικής για όλα αυτά; Είναι. Δεν σκέφτονται τον κόσμο που υποφέρει; Όχι, δεν τους ενδιαφέρει αλλά ούτε καν μπορούν να μπουν στη θέση τους, γιατί στο δικό τους κόσμο αυτό είναι αυτονόητο και μάλιστα είναι και δομικό στοιχείο του κόσμου τους. 

Διαχρονικά το έχουν δείξει, όσο και αν δεν θέλουν κάποιοι να το δουν και τους ξαναψηφίζουν. Τι διαφορετικό είχε για παράδειγμα η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του 2019 από την διακυβέρνηση του 2004-2009 ή ακόμα και από την εποχή του 1990-1993; Απλά καμία… 

Γιατί πρέπει να τα αφήνουμε στο θεό ή την καλή θέληση την ζωή μας; Γιατί γι αυτό μιλάμε στην ουσία. Τροφή για σκέψη, πριν φτάσουμε πάλι στην σκέψη για αναζήτηση τροφής, αν και ήδη πολλοί συνάνθρωποι μας βρίσκονται ήδη σε αυτό το σημείο…