Τι θαυμάσια περίοδος η προεκλογική περίοδος. Ένα εγκαίνιο παντού. Χώματα, σκαλωσιές, έργα παντού. Όλα ξεκινούν μαζικά και η χώρα είναι σε αναβρασμό.
Είμαστε μια χώρα στα μπετά, εδώ και πολλά χρόνια. Όλα αρχίζουν αλλά ποτέ δεν τελειώνουν. Κι όταν τελειώνουν εξέχουν σίδερα όπως στις οικοδομές για το πανωσήκωμα που ούτε κι αυτό θα τελειώσει ποτέ. Τσιμεντωμένη λογική από ιδρύσεως κράτους.
Σε ένα επεισόδιο από τα επίκαιρα της χούντας το σπηκάζ έλεγε: «Η Ελλάς ένα απέραντο εργοτάξιο». Ο υπουργός της αναπτύξεως της ακρίβειας, πήγε στο Ελληνικό να δείξει ένα έργο που ποτέ δεν θα τελειώσει, ενώ την ίδια ώρα φεύγουν οι «επενδυτές».
Αν ακούσεις τους λόγους των πολιτικών της κυβερνήσεως, νομίζεις ότι ζεις σε μια άλλη χώρα. Χρήματα, ανάπτυξη, κέφι, μπριο και ζωντάνια, ψηφιοποίηση παντού. Από εδώ μέχρι μέχρι την Ιαπωνία...
Ο ιστορικός του μέλλοντος θα έχει πολύ υλικό για να γελάει όταν μελετάει αυτή την εποχή. Στα πόσα fake εγκαίνια κάποιος λέγεται τσαρλατάνος;