Ήμουν πάντα με τον Αη Βασίλη και ας μην ήρθε ποτέ όσο ήμουν παιδί. Είμαι και θα παραμένω πάντα με τον Αη Βασίλη, ακόμα και όταν όλοι οι μεγάλοι και λογικοί, προσπαθούν να πείσουν ένα παιδί ότι δεν υπάρχει. Είμαι σταθερά υπέρ του Αη Βασίλη, γιατί δεν αγαπώ την δήθεν ελπίδα που φέρνει, αλλά πάντα είναι καλό να περιμένεις το καλύτερο και ας σε διαψεύδει κι αυτό καμιά φορά ή και τις περισσότερες φορές.
Είμαι με τον Αη Βασίλη όποια μορφή κι αν έχει, γιατί δεν έχω καταλάβει το λόγο που θα πρέπει να είναι όλοι με τον ορθολογισμό, και επίσης αδυνατώ να καταλάβω τι είναι ακριβώς αυτού του τύπου ο ορθολογισμός. Αλήθεια, o Ιούλιος Βερν όταν έγραφε το «Ταξίδι στη σελήνη» τι ήταν, ορθολογιστής ή ένας μουρλός;
Ξέρεις, το σημαντικό δεν είναι το δώρο που φέρνει ή δε φέρνει ο Αη Βασίλης, το σημαντικό είναι να περιμένεις κάποιον να έρθει. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεις ότι κάποιος θα σου αφήσει κάτι.
Και γράμμα γράφω κάθε χρόνο, και περιμένω να το παραλάβει. Προτιμώ να είμαι μουρλός ή γραφικός ή όποια λέξη θέλετε βάλτε αλλά δεν θέλω με τίποτα να καταντήσω ένας λογικοφανής μίζερος ορθολογιστής με τη μεζούρα στα χέρια. Δεν είναι όλα για μέτρημα ούτε έχει σημασία να νικάς πάντα. Το παιχνίδι έχει σημασία και ας μη σε πάρει κανείς στα σοβαρά. Εξ’ άλλου μην ξεχνάς ότι καμιά φορά οι μεγαλύτερες αλήθειες μοιάζουν με τεράστια ψέματα, που οι άνθρωποι απλά δε μπορούν να τα πιστέψουν…